-
1 coitus
coitus ūs, m [com- + 1 I-], sexual union, O.* * *meeting/encounter, gathering; conjunction (planets); meeting place; coalescence; union, sexual intercourse; fertilization; gathering/collection (fluid/pus) -
2 coitus
1.cŏĭtus, a, um, Part., from coëo.2.cŏĭtus, and another orthography coetus (only distinguished in signif. by use; v. infra), ūs (dat. coetu, Cat. 64, 385; 66, 37), m. [coëo].I.In gen.A.Abstr., a coming or meeting together, an assembling:B.eos auspicio meo atque ductu primo coetu vicimus,
Plaut. Am. 2, 2, 25.— Hence,Concr., an assemblage, crowd, company; in this signif. coetus alone is used:II.quae (opiniones) in senatu, quae in omni coetu concilioque profitendae sint,
Cic. Fin. 2, 24, 77; 2, 4, 11; id. Rep. 6, 13, 13:ad divinum animorum concilium coetumque proficisci,
id. Sen. 23, 84; id. de Or. 1, 8, 30; id. Verr. 2, 5, 72, § 186; Liv. 3, 38, 11; 27, 35, 3; Quint. 2, 15, 18; 2, 9, 2; 8, 4, 8; Cat. 46, 8; 64, 407; Verg. A. 5, 43; Ov. M. 3, 403; 11, 766; 15, 66:in domum Pisonis,
Tac. A. 4, 41; id. H. 4, 45.—Esp.A. (α).Coetus, Lucr. 1, 1016; 1, 1047; 2, 919; 2, 1003;(β).5, 429: ceterum amnium coctus maritimis similes fluctus movet,
Curt. 9, 4, 9:stellarum coetus et discessiones,
Gell. 14, 1, 14.—Coitus:B.ut recens coitus venae resolvatur,
Cels. 2, 10 fin.:umoris,
id. 5, 18, 31:sordium in auribus,
id. 6, 7, 7:syllabarum,
Quint. 9, 4, 59:vocum,
Gell. 1, 25, 16: osculi, Poët. ap. Gell. 19, 11, 4:luna morata in coitu solis biduo (i. e. at new moon),
Plin. 2, 9, 6, § 44. —Sexual intercourse, coition (not in Cic.);2.in this signif. only coitus is used.— Of men,
Ov. M. 7, 709; Suet. Calig. 25; cf. Quint. 8, 6, 24; Gai Inst. 1, 64; 1, 87.—Of animals, Col. 6, 24, 3; 6, 23, 3 (Cod. Polit. coetus); Cels. 2, 1 fin. al.—Transf., of plants:palmarum,
Plin. 13, 4, 7, § 35.— Also of ingrafting, Plin. 17, 14, 24, § 103. -
3 coëō
coëō īvī or iī, itus, īre [com- + eo], to go together, come together, meet, assemble, collect: in Piraeo, T.: matronae ad Venturiam frequentes coëunt, L.: quo populus coibat, H.: certis diebus (ad concilium), Ta.: milia crabronum, O.: populi legationibus coëunt, by their representatives, Ta.— To come together in battle, meet, encounter: inter se, V.: agmina, Cu.: cetera turba coit, joins in the attack, O.—To come together, be united, gather, unite, combine: coëundi in unum spatium, L.: manus coit omnis in unum, V.: qui unā coierunt, Cs.: ut coëat par Iungaturque pari, H.: amnes in artius coëunt, Cu.: membra, O.: coit formidine sanguis, congeals, V.: digiti coëunt, grow together, O.: volnera coiere mea, have closed, Pr.: Inter se capita (arcūs), V.: ut placidis coëant immitia, H.: memini nobis verba coisse, to have been exchanged, Pr.—Fig., to unite, join together, assimilate, combine, agree, ally oneself, conspire: cum hoc: principes tum unā coierunt, Cs.: in foedera dextrae, V.—Of a marriage contract: taedae quoque iure coissent, O.: conubio, nuptiis, Cu.: cum captivā, Cu.: Hac gener atque socer coëant mercede suorum, i. e. in the marriage, V.—With societatem, to enter into partnership, make a compact, become an ally, associate, form a league: societatem laboris: cum Caesare societatem: cum Lacedaemoniis, N.: societatem sceleris: ad eam rem societas coitur.* * *coire, coivi(ii), coitus Vfit together; have sexual intercourse; collect/gather (fluid); meet; rally; enter agreement; unite/assemble/conspire; come/go together; mend/knit (wound) -
4 coetus
coetus ūs, m [for coitus], a coming together: amnium, Cu.—An assemblage, crowd, company: in omni coetu concilioque: sollemnes ludorum: nocturni, L.: socios in coetum Advocat, V.: coetu soluto, O.: coetibus alqd sancire, Ta.: divinus animorum.—Esp., a festival, feast: coetum celebrate faventes, V.* * *meeting, encounter, (political or illegal) assembly; union; band, gang, crowd; social intercourse (w/hominium), society, company; sexual intercourse -
5 concubitus
concubitus ūs, m [CVB-], a lying together, concubinage: ferarum ritu, L., C., V., H., Tb.* * *lying together (sleeping/dining/sex); sexual intercourse, coitus; sexual act -
6 concubitio
sexual intercourse, coitus -
7 coetus
coetus, us, v. 2. coitus. -
8 coitio
cŏĭtĭo, ōnis, f. [coëo].* I. II.Esp.A.A uniting, banding together.1.In gen. (rare):2.societatis,
Dig. 17, 2, 70.—In partic., in a bad sense, a conspiracy, plot, coalition (several times in Cic. and Liv.;B.elsewh. rare): suspitio coitionis,
Cic. Planc. 22, 53; id. Clu. 54, 148:non factionibus modo nec per coitiones usitatas nobilibus, etc.,
Liv. 7, 32, 12; cf. id. 2, 35, 4; 3, 35, 9:candidatorum consularium,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 5, § 16:Memmii,
id. ib. 2, 14 (15), 4:tribunorum,
Liv. 3, 65, 8:facere,
Cic. Planc. 22, 53; Liv. 9, 26, 9:dirimere,
Cic. Att. 4, 18, 3.—Sexual intercourse, coition (post-class. for coitus), Macr. S. 7, 16; Cod. Th. 15, 8, 2; Sol. 49 fin.; Lact. 1, 8, 6. -
9 competo
com-pĕto ( conp-), īvi or ii, ītum, 3, v. a. and n. (first common since the Aug. per.; very rare before that time; not found in Cic., and perh. not in the poets).I.Act., to strive after something in company or together (post-class. and very rare):II. A.unum locum,
Just. 13, 2, 1:unam speciosam (puellam),
Aur. Vict. Vir. Ill. 59: bona, Cod. Th. 10, 10, 27, § 6.—Lit. (very rare):B.ubi viae competunt, tum in compitis sacrificatur,
Varr. L. L. 6, § 25 Müll.:ubi recti angulorum conpetant ictuus,
Plin. 2, 18, 16, § 80:si cacumina harundinum in unum competunt,
Col. 4, 17, 1; cf. id. 2, 2, 9.—Trop.1.Of time, to coincide, agree, meet, to happen, etc.; constr. with cum, the dat., in, or absol.:2.tempora reputantibus initium finemque miraculi cum Othonis exitu competisse,
Tac. H. 2, 50 fin.:fasti adeo turbati, ut neque messium feriae aestati, neque vindemiarum auctumno competerent,
Suet. Caes. 40:si competant coitus lunae in novissimum diem brumae,
Plin. 16, 39, 74, § 191; 18, 26, 63, § 232; cf. impers.:si ita competit, ut idem ille, qui sanare potest, disserat,
Sen. Ep. 75, 6.—Of other things, to agree or coincide with something, to answer to it:3.tanto Othonis animo nequaquam corpus aut habitus competiit,
Suet. Oth. 12.—Hence, absol., to be qualified, competent, appropriate, fit, suitable, to correspond:neque animo neque auribus aut linguā conpetere,
Sall. H. 1, 88 Dietsch; Tac. A. 3, 46:dux velut captus animi non linguā, non auribus competere,
id. H. 3, 73:aut assumere in causam naturas, quā competent, aut mitigare, quā repugnabunt,
Quint. 4, 1, 17:ut vix ad arma capienda aptandaque pugnae competeret animus,
Liv. 22, 5, 3:ei loci situs ita competit,
Col. 8, 17, 3; cf. id. 9, 1, 1; 9, 5, 1:si cujusquam neptium suarum competeret aetas,
Suet. Aug. 31; Col. 1, 6, 23; cf. id. 2, 8, 4; 2, 18, 2; 2, 20, 4; 4, 29 fin. —To belong, be due to:1.actionem competere in equitem Romanum,
Quint. 3, 6, 11:mihi adversus te actio competit,
Dig. 19, 1, 25:poena competit in aliquem,
App. M. 10, p. 243, 40:hereditas competit, alicui,
Eum. Pan. Const. 4:libertas servo competere potest,
Just. Inst. 1, 5, 1.—Hence,com-pĕtens, entis, P. a.a.Corresponding to:b. 2.personae rebus,
App. Flor. 16:ratio etymologiae cum sententiā vocabuli,
Gell. 19, 13, 3.— Comp., Auct. Pan. Maxim. et Const. 7.—compĕten-ter, adv., suitably, properly, becomingly (post-class.):consulere alicui,
Dig. 24, 3, 22:punire,
ib. 22, 5, 16.—* Comp.: disserere, Hier. adv. Helv. 2.—* Sup.:uti Platone,
App. Mag. p. 316, 22. -
10 conpeto
com-pĕto ( conp-), īvi or ii, ītum, 3, v. a. and n. (first common since the Aug. per.; very rare before that time; not found in Cic., and perh. not in the poets).I.Act., to strive after something in company or together (post-class. and very rare):II. A.unum locum,
Just. 13, 2, 1:unam speciosam (puellam),
Aur. Vict. Vir. Ill. 59: bona, Cod. Th. 10, 10, 27, § 6.—Lit. (very rare):B.ubi viae competunt, tum in compitis sacrificatur,
Varr. L. L. 6, § 25 Müll.:ubi recti angulorum conpetant ictuus,
Plin. 2, 18, 16, § 80:si cacumina harundinum in unum competunt,
Col. 4, 17, 1; cf. id. 2, 2, 9.—Trop.1.Of time, to coincide, agree, meet, to happen, etc.; constr. with cum, the dat., in, or absol.:2.tempora reputantibus initium finemque miraculi cum Othonis exitu competisse,
Tac. H. 2, 50 fin.:fasti adeo turbati, ut neque messium feriae aestati, neque vindemiarum auctumno competerent,
Suet. Caes. 40:si competant coitus lunae in novissimum diem brumae,
Plin. 16, 39, 74, § 191; 18, 26, 63, § 232; cf. impers.:si ita competit, ut idem ille, qui sanare potest, disserat,
Sen. Ep. 75, 6.—Of other things, to agree or coincide with something, to answer to it:3.tanto Othonis animo nequaquam corpus aut habitus competiit,
Suet. Oth. 12.—Hence, absol., to be qualified, competent, appropriate, fit, suitable, to correspond:neque animo neque auribus aut linguā conpetere,
Sall. H. 1, 88 Dietsch; Tac. A. 3, 46:dux velut captus animi non linguā, non auribus competere,
id. H. 3, 73:aut assumere in causam naturas, quā competent, aut mitigare, quā repugnabunt,
Quint. 4, 1, 17:ut vix ad arma capienda aptandaque pugnae competeret animus,
Liv. 22, 5, 3:ei loci situs ita competit,
Col. 8, 17, 3; cf. id. 9, 1, 1; 9, 5, 1:si cujusquam neptium suarum competeret aetas,
Suet. Aug. 31; Col. 1, 6, 23; cf. id. 2, 8, 4; 2, 18, 2; 2, 20, 4; 4, 29 fin. —To belong, be due to:1.actionem competere in equitem Romanum,
Quint. 3, 6, 11:mihi adversus te actio competit,
Dig. 19, 1, 25:poena competit in aliquem,
App. M. 10, p. 243, 40:hereditas competit, alicui,
Eum. Pan. Const. 4:libertas servo competere potest,
Just. Inst. 1, 5, 1.—Hence,com-pĕtens, entis, P. a.a.Corresponding to:b. 2.personae rebus,
App. Flor. 16:ratio etymologiae cum sententiā vocabuli,
Gell. 19, 13, 3.— Comp., Auct. Pan. Maxim. et Const. 7.—compĕten-ter, adv., suitably, properly, becomingly (post-class.):consulere alicui,
Dig. 24, 3, 22:punire,
ib. 22, 5, 16.—* Comp.: disserere, Hier. adv. Helv. 2.—* Sup.:uti Platone,
App. Mag. p. 316, 22. -
11 cubitus
1.cŭbĭtus, ūs, m. [id.], a lying down (very rare).I.Prop.:B.supini, proni, in latera,
Plin. 28, 4, 14, § 54.—Esp., of coitus (for concubitus), in plur., Plaut. Am. 5, 1, 70.—II.Meton. (abstr. pro concr.), a bed, couch:2.foliis cubitus sibi sternunt,
Plin. 24, 9, 38, § 59.cŭbĭtus, i, m., v. cubitum. -
12 Luna
1. I.Lit.:II.dimidiata,
Cato, R. R. 37:extrema et prima,
Varr. R. R. 1, 37:solis annuos cursus spatiis menstruis luna consequitur,
Cic. N. D. 2, 19, 50; 2, 40, 103; id. Ac. 2, 39, 123:cum luna laboret,
is eclipsed, id. Tusc. 1, 38, 92:lunae defectus,
Liv. 26, 5:lunae defectio,
Quint. 1, 10, 47:siderum regina bicornis,
Hor. C. S. 35:aurea,
Ov. M. 10, 448:nivea,
id. ib. 14, 367:minor,
Hor. S. 2, 8, 31:dimidia,
Plin. 18, 32, 75, § 323:plena,
id. 11, 30, 36, § 109:nova,
id. 18, 32, 75, § 322:intermenstrua,
id. 18, 32, 75, § 322:lunae senium,
id. 7, 48, 49, § 155:lunae coitus,
id. 16, 39, 74, § 190:crescens,
Col. 2, 15:decrescens,
id. 2, 5: tertia, quarta, quinta, etc., the third, fourth, fifth, etc., day after the new moon, id. 2, 10:laborans,
an eclipse of the moon, Juv. 6, 442: corniculata, dividua, protumida, plena, App. de Deo Socr.—Transf.A.A month:B. C.centesima revolvente se luna,
Plin. 18, 25, 57, § 217; cf. Ov. M. 7, 531.—The figure of a half-moon, a crescent, lune, Stat. Th. 6, 289. —Esp., the badge worn by senators on their shoes:D.felix... appositam nigrae lunam subtexit alutae,
Juv. 7, 191:patricia,
Stat. S. 5, 2, 27; cf. Isid. Orig. 19, 34, and lunula. —The semicircular cartilages in the throat, Sid. Carm. 7, 191.—E.Personified: Lūna, the Moon-goddess:2.Volcanus, Luna, Sol, Dies, di quattuor,
Plaut. Bacch. 2, 3, 21; Ov. F. 4, 374; Aus. Ep. 5, 3; 19, 3; cf. Stat. Th. 12, 299 sqq.;Hyg. Fab. praef.: Aristoteles... Minervam esse lunam probabilibus argumentis explicat,
Arn. 3, 31. Her temple, built on the Aventine by Servius Tullius, was burned in Nero's reign, Liv. 40, 2, 2; Tac. A. 15, 41.Lūna, ae, f., a city of Etruria, now Luni, Mel. 2, 4, 9; Plin. 3, 5, 8, § 50; Liv. 39, 21, 5; 43, 11; Mart. 13, 30, 1; Sil. 8, 482.— Hence,II.Lūnensis or Lūniensis, e, adj., of or belonging to Luna:caseus Luniensis, remarkable for its size,
Plin. 11, 42, 97, § 241; Mart. 13, 30 in lemm.:marmor,
the modern marble of Carrara, Plin. 36, 6, 7, § 48:silex,
id. 36, 18, 29, § 135:ara,
an altar of marble of Luna, Suet. Ner. 50. — Plur. subst.: Lūnenses, ĭum, m., the inhabitants of Luna, Plin. 36, 5, 4, § 14. -
13 luna
1. I.Lit.:II.dimidiata,
Cato, R. R. 37:extrema et prima,
Varr. R. R. 1, 37:solis annuos cursus spatiis menstruis luna consequitur,
Cic. N. D. 2, 19, 50; 2, 40, 103; id. Ac. 2, 39, 123:cum luna laboret,
is eclipsed, id. Tusc. 1, 38, 92:lunae defectus,
Liv. 26, 5:lunae defectio,
Quint. 1, 10, 47:siderum regina bicornis,
Hor. C. S. 35:aurea,
Ov. M. 10, 448:nivea,
id. ib. 14, 367:minor,
Hor. S. 2, 8, 31:dimidia,
Plin. 18, 32, 75, § 323:plena,
id. 11, 30, 36, § 109:nova,
id. 18, 32, 75, § 322:intermenstrua,
id. 18, 32, 75, § 322:lunae senium,
id. 7, 48, 49, § 155:lunae coitus,
id. 16, 39, 74, § 190:crescens,
Col. 2, 15:decrescens,
id. 2, 5: tertia, quarta, quinta, etc., the third, fourth, fifth, etc., day after the new moon, id. 2, 10:laborans,
an eclipse of the moon, Juv. 6, 442: corniculata, dividua, protumida, plena, App. de Deo Socr.—Transf.A.A month:B. C.centesima revolvente se luna,
Plin. 18, 25, 57, § 217; cf. Ov. M. 7, 531.—The figure of a half-moon, a crescent, lune, Stat. Th. 6, 289. —Esp., the badge worn by senators on their shoes:D.felix... appositam nigrae lunam subtexit alutae,
Juv. 7, 191:patricia,
Stat. S. 5, 2, 27; cf. Isid. Orig. 19, 34, and lunula. —The semicircular cartilages in the throat, Sid. Carm. 7, 191.—E.Personified: Lūna, the Moon-goddess:2.Volcanus, Luna, Sol, Dies, di quattuor,
Plaut. Bacch. 2, 3, 21; Ov. F. 4, 374; Aus. Ep. 5, 3; 19, 3; cf. Stat. Th. 12, 299 sqq.;Hyg. Fab. praef.: Aristoteles... Minervam esse lunam probabilibus argumentis explicat,
Arn. 3, 31. Her temple, built on the Aventine by Servius Tullius, was burned in Nero's reign, Liv. 40, 2, 2; Tac. A. 15, 41.Lūna, ae, f., a city of Etruria, now Luni, Mel. 2, 4, 9; Plin. 3, 5, 8, § 50; Liv. 39, 21, 5; 43, 11; Mart. 13, 30, 1; Sil. 8, 482.— Hence,II.Lūnensis or Lūniensis, e, adj., of or belonging to Luna:caseus Luniensis, remarkable for its size,
Plin. 11, 42, 97, § 241; Mart. 13, 30 in lemm.:marmor,
the modern marble of Carrara, Plin. 36, 6, 7, § 48:silex,
id. 36, 18, 29, § 135:ara,
an altar of marble of Luna, Suet. Ner. 50. — Plur. subst.: Lūnenses, ĭum, m., the inhabitants of Luna, Plin. 36, 5, 4, § 14. -
14 Lunenses
1. I.Lit.:II.dimidiata,
Cato, R. R. 37:extrema et prima,
Varr. R. R. 1, 37:solis annuos cursus spatiis menstruis luna consequitur,
Cic. N. D. 2, 19, 50; 2, 40, 103; id. Ac. 2, 39, 123:cum luna laboret,
is eclipsed, id. Tusc. 1, 38, 92:lunae defectus,
Liv. 26, 5:lunae defectio,
Quint. 1, 10, 47:siderum regina bicornis,
Hor. C. S. 35:aurea,
Ov. M. 10, 448:nivea,
id. ib. 14, 367:minor,
Hor. S. 2, 8, 31:dimidia,
Plin. 18, 32, 75, § 323:plena,
id. 11, 30, 36, § 109:nova,
id. 18, 32, 75, § 322:intermenstrua,
id. 18, 32, 75, § 322:lunae senium,
id. 7, 48, 49, § 155:lunae coitus,
id. 16, 39, 74, § 190:crescens,
Col. 2, 15:decrescens,
id. 2, 5: tertia, quarta, quinta, etc., the third, fourth, fifth, etc., day after the new moon, id. 2, 10:laborans,
an eclipse of the moon, Juv. 6, 442: corniculata, dividua, protumida, plena, App. de Deo Socr.—Transf.A.A month:B. C.centesima revolvente se luna,
Plin. 18, 25, 57, § 217; cf. Ov. M. 7, 531.—The figure of a half-moon, a crescent, lune, Stat. Th. 6, 289. —Esp., the badge worn by senators on their shoes:D.felix... appositam nigrae lunam subtexit alutae,
Juv. 7, 191:patricia,
Stat. S. 5, 2, 27; cf. Isid. Orig. 19, 34, and lunula. —The semicircular cartilages in the throat, Sid. Carm. 7, 191.—E.Personified: Lūna, the Moon-goddess:2.Volcanus, Luna, Sol, Dies, di quattuor,
Plaut. Bacch. 2, 3, 21; Ov. F. 4, 374; Aus. Ep. 5, 3; 19, 3; cf. Stat. Th. 12, 299 sqq.;Hyg. Fab. praef.: Aristoteles... Minervam esse lunam probabilibus argumentis explicat,
Arn. 3, 31. Her temple, built on the Aventine by Servius Tullius, was burned in Nero's reign, Liv. 40, 2, 2; Tac. A. 15, 41.Lūna, ae, f., a city of Etruria, now Luni, Mel. 2, 4, 9; Plin. 3, 5, 8, § 50; Liv. 39, 21, 5; 43, 11; Mart. 13, 30, 1; Sil. 8, 482.— Hence,II.Lūnensis or Lūniensis, e, adj., of or belonging to Luna:caseus Luniensis, remarkable for its size,
Plin. 11, 42, 97, § 241; Mart. 13, 30 in lemm.:marmor,
the modern marble of Carrara, Plin. 36, 6, 7, § 48:silex,
id. 36, 18, 29, § 135:ara,
an altar of marble of Luna, Suet. Ner. 50. — Plur. subst.: Lūnenses, ĭum, m., the inhabitants of Luna, Plin. 36, 5, 4, § 14. -
15 Luniensis
1. I.Lit.:II.dimidiata,
Cato, R. R. 37:extrema et prima,
Varr. R. R. 1, 37:solis annuos cursus spatiis menstruis luna consequitur,
Cic. N. D. 2, 19, 50; 2, 40, 103; id. Ac. 2, 39, 123:cum luna laboret,
is eclipsed, id. Tusc. 1, 38, 92:lunae defectus,
Liv. 26, 5:lunae defectio,
Quint. 1, 10, 47:siderum regina bicornis,
Hor. C. S. 35:aurea,
Ov. M. 10, 448:nivea,
id. ib. 14, 367:minor,
Hor. S. 2, 8, 31:dimidia,
Plin. 18, 32, 75, § 323:plena,
id. 11, 30, 36, § 109:nova,
id. 18, 32, 75, § 322:intermenstrua,
id. 18, 32, 75, § 322:lunae senium,
id. 7, 48, 49, § 155:lunae coitus,
id. 16, 39, 74, § 190:crescens,
Col. 2, 15:decrescens,
id. 2, 5: tertia, quarta, quinta, etc., the third, fourth, fifth, etc., day after the new moon, id. 2, 10:laborans,
an eclipse of the moon, Juv. 6, 442: corniculata, dividua, protumida, plena, App. de Deo Socr.—Transf.A.A month:B. C.centesima revolvente se luna,
Plin. 18, 25, 57, § 217; cf. Ov. M. 7, 531.—The figure of a half-moon, a crescent, lune, Stat. Th. 6, 289. —Esp., the badge worn by senators on their shoes:D.felix... appositam nigrae lunam subtexit alutae,
Juv. 7, 191:patricia,
Stat. S. 5, 2, 27; cf. Isid. Orig. 19, 34, and lunula. —The semicircular cartilages in the throat, Sid. Carm. 7, 191.—E.Personified: Lūna, the Moon-goddess:2.Volcanus, Luna, Sol, Dies, di quattuor,
Plaut. Bacch. 2, 3, 21; Ov. F. 4, 374; Aus. Ep. 5, 3; 19, 3; cf. Stat. Th. 12, 299 sqq.;Hyg. Fab. praef.: Aristoteles... Minervam esse lunam probabilibus argumentis explicat,
Arn. 3, 31. Her temple, built on the Aventine by Servius Tullius, was burned in Nero's reign, Liv. 40, 2, 2; Tac. A. 15, 41.Lūna, ae, f., a city of Etruria, now Luni, Mel. 2, 4, 9; Plin. 3, 5, 8, § 50; Liv. 39, 21, 5; 43, 11; Mart. 13, 30, 1; Sil. 8, 482.— Hence,II.Lūnensis or Lūniensis, e, adj., of or belonging to Luna:caseus Luniensis, remarkable for its size,
Plin. 11, 42, 97, § 241; Mart. 13, 30 in lemm.:marmor,
the modern marble of Carrara, Plin. 36, 6, 7, § 48:silex,
id. 36, 18, 29, § 135:ara,
an altar of marble of Luna, Suet. Ner. 50. — Plur. subst.: Lūnenses, ĭum, m., the inhabitants of Luna, Plin. 36, 5, 4, § 14.
См. также в других словарях:
COITUS — (латинск.), совокулление, соитие, половое сношение, половой акт. Наблюдения над процессом С. у млекопитающих обнаруживают у отдельных видов их значительные различия в напряжении полового члена, способе введения его во влагалище, положении при С,… … Большая медицинская энциклопедия
coitus — copulation, 1713, scientific Latin, from L. coitus a meeting together; sexual union, pp. of coire, from com together (see CO (Cf. co )) + ire come, go, from PIE root *ei to go. In Middle English as coite (early 15c.). Used in English in general… … Etymology dictionary
Coĭtus — (lat.), 1) Zusammenkunft, Vereinigung; 2) Art der Begattung … Pierer's Universal-Lexikon
Coïtus — (lat.), Beischlaf; C. anticipatus, Beischlaf vor der Ehe; C. damnatus, illicitus, Blutschande … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Coitus — Coĭtus (lat.), Beischlaf … Kleines Konversations-Lexikon
Coïtus — Coïtus, Zusammenkunft; Begattung … Herders Conversations-Lexikon
Coitus — Coitus→Koitus … Das Wörterbuch der Synonyme
Coitus — vgl. Koitus … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
coitus — ► NOUN technical ▪ sexual intercourse. DERIVATIVES coital adjective. ORIGIN Latin, from coire go together … English terms dictionary
coitus — [kō′it əs; ] also [ kō ēt′əs] n. [L: see COITION] sexual intercourse coital adj … English World dictionary
Coitus — Co|i|tus [ ko:itus] der; , [...tu:s] <aus gleichbed. lat. coitus, vgl. ↑Koitus> in fachspr. Fügungen: Coitus a Tergo: Form des ↑Koitus, bei der die Frau dem Mann den Rücken zuwendet; Geschlechtsverkehr »von hinten«; Coitus condomatus:… … Das große Fremdwörterbuch